Ένα ταξίδι που δεν έκανα
4 Comments Published by Mantalena Parianos on Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 07, 2006 at 1:29 π.μ..
Το sms έλεγε «ανοίγουμε επισήμως την Παρασκευή, αλλά την Τετάρτη κάνουμε μια μάζωξη στο μαγαζί. Μόνο για φίλους. Θα έρθετε;»
Απάντησα ΝΑΙ.
Αλλά δεν πήγα. Πώς να εξηγώ ότι δεν γινόταν πια «να έρθουμε». Ότι θα έπρεπε να βγάλω μονό εισιτήριο.
Εκείνο το βράδυ, κάθισα σπίτι. Έκλεισα τα πατζούρια και άνοιξα το air condition. Δεν ήθελα να μυρίζω τον κόσμο έξω. Χάζεψα εξώφυλλα βιβλίων – δεν τα άνοιξα, τρέμοντας για αυτά που θα διάβαζα μέσα.
Δεν ήθελα να χτυπήσει το τηλέφωνο. Έπαιρνα στην τύχη αριθμούς υπεραστικούς και προσπαθούσα να φανταστώ σε ποιες χώρες καλούσα. Μια από τις άγνωστες γλώσσες που άκουσα μου άρεσε – θα ήθελα να πάω σε μια χώρα που να μιλούσαν έτσι, αλλά δεν ήξερα ποια χώρα ήταν.
Δεν θέλησα να απαντήσω στο επόμενο sms που ρωτούσε: «είσαι στο νησί;»
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν.
Απάντησα ΝΑΙ.
Αλλά δεν πήγα. Πώς να εξηγώ ότι δεν γινόταν πια «να έρθουμε». Ότι θα έπρεπε να βγάλω μονό εισιτήριο.
Εκείνο το βράδυ, κάθισα σπίτι. Έκλεισα τα πατζούρια και άνοιξα το air condition. Δεν ήθελα να μυρίζω τον κόσμο έξω. Χάζεψα εξώφυλλα βιβλίων – δεν τα άνοιξα, τρέμοντας για αυτά που θα διάβαζα μέσα.
Δεν ήθελα να χτυπήσει το τηλέφωνο. Έπαιρνα στην τύχη αριθμούς υπεραστικούς και προσπαθούσα να φανταστώ σε ποιες χώρες καλούσα. Μια από τις άγνωστες γλώσσες που άκουσα μου άρεσε – θα ήθελα να πάω σε μια χώρα που να μιλούσαν έτσι, αλλά δεν ήξερα ποια χώρα ήταν.
Δεν θέλησα να απαντήσω στο επόμενο sms που ρωτούσε: «είσαι στο νησί;»
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν.
Τα μονά εισητήρια μου τη δίνουν κι εμένα!
Έπρεπε να μάθουμε να ζούμε και μ αυτό.Εγώ δεν έμαθα και τώρα δυσκολεύομαι.Ποτε δεν είνα αργά θα μου πείς...
nice :)
"H λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε"
Ελύτης
Ευχαριστώ παιδιά
MAK FLY>>
Αφού ΗΜΟΥΝ στο νησί, λέμε! Άρα είχα πάει. Άρα, ταξίδι.
:D
ΥΓ. Όχι σαν μερικούς μερικούς, που πετάγονται μέχρι τη Σαλονίκη για έναν αγώνα και το βαφτίζουν ταξίδι!
:Ρ