Τελικά έχουμε πολλά κοινά με τους Πορτογάλους. Όχι σε όλα, αλλά μοιάζουμε. Αποκρυπτογράφησα κάποιες σημερινές εφημερίδες και μου έκανε εντύπωση η γκρίνια, η μεμψιμοιρία και η αίσθηση κατωτερότητας που αναδύουν σε όλους τους τομείς. Η είδηση που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν πρώτο θέμα σε κάποιες φυλλάδες. Προφανώς αντιπολιτευτικές. Πρόσφατα εξαγγέλθηκε αύξηση στα συντάξιμα χρόνια των αστυνομικών και μείωση στους μισθούς. Ποια η αντίδραση; Πορεία; Απεργία; Γκρίνια; Ο χαμογελαστός εκπρόσωπος της πορτογαλικής τροχαίας, δήλωσε πως μέχρι και τις πρώτες μέρες του Αυγούστου «εμείς δεν κόβουμε καμία κλήση για να βοηθήσουμε τους κρατούντες που μας παίρνουν το ψωμάκι», μιλώντας στην γλώσσα με τα πολλά «ου». Δεν ξέρω καλά την πολη για να παρατηρήσω τι γίνεται στις ώρες αιχμής τους, αλλά στο μυαλό μου ήρθε η Μεσογείων και η κάθε Μεσογείων Δευτέρα πρωί. Μια μέρα μετά τις εξαγγελίες των αστυνομικών πως «θα κάνουμε μόνο φραστικές παρατηρήσεις στους οδηγούς». Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε το όνειρο του κάθε Μπακούνιν να βγαίνει πραγματικότητα. Αναρχία. Κόρνες, βρισιές, προσπεράσματα, τρακαρίσματα. Μια μοναδική εικόνα που παραπέμπει μόνο στις στιγμές που δάσκαλος της τρίτης δημοτικού φεύγει από την αίθουσα και τα παιδιά νιώθουν στιγμιαία ελεύθερα. Όμορφη εικόνα ή όχι; Εδώ πάντως δεν άκουω κόρνες.
(με γεια)
:)
Ναι, κάνω κι' εγώ ποδαρικό. Αν γίνει καμιά μαλακία όπως έγινε με το dribble, θα βρω ένα ένα τους κοντριμπιότορες και θα τους βασανίσω παραδειγματικά, απαγγέλοντας κακή ποίηση.
καλορίζικο!
Πόρτο, νύχτα με νοικιασμένο αμάξι πριν από λίγα χρόνια σε πλακόστρωτους δρόμους, διάφορα έργα επί των οδών και σήμανση απίστευτη, τύπου υποχρεωτική στροφή δεξιά και ακριβώς από κάτω απογορεύεται η δεξιά στροφή! Ωραίοι τύποι! Σκεφτόμασταν ότι ο δήμαρχος του Πόρτο είναι στημένος μπροστά σε μια μακέτα της πόλης και πατώντας κουμπάκια αλλάζει τις ταμπέλες για να μπερδεύει τους τουρίστες και να διασκεδάζει :-) Ωραίος ο δήμαρχος! Μια ζωγραφιά το Πόρτο! Δύναμη το πορτό -ειδικά την ώρα που παίρνει να βραδιάζει, από την απέναντι όχθη, υπό τους ήχους των Madredeus και να χει κάτι σα συννεφιά, κάτι σαν ομίχλη, κάτι σαν όνειρο...
Υ.Γ. τα πόρτο ΙΙ και ΙΙΙ μοιάζουν επικίνδυνα ή να κόψω το πορτό;
Kαλορίζικο κι από μένα!
Σ' ένα από τα πρώτα μου post (γιατί μου τη σπάει η πορτογαλία/ ιούλιος 06) είχα αναφερθεί λεπτομερώς στην ιδιαίτερη σχέση που έχω αναπτύξει με τη χώρα.
Από το Πόρτο δεν θα ξεχάσω την φοβερή γέφυρα και κάτι σεζ λονγκ πάνω στο ποτάμι που είχαμε περάσει ολόκληρη τη μέρα πίνοντας Ice Tea (που δεν είχε έρθει ακόμα στην Ελλάδα, γκρρρρ!)κι ακούγοντας φοβερή μουσική. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ κουλ και Santa Barbara!
Καλή συνέχεια :)